Αξιοθέατα

Το Αρχαίο Θέατρο.
Το Αρχαίο Θέατρο της Ερέτριας είχε αρχικά κατασκευαστεί περί τον 5ο αι. π.Χ. Αργότερα η σκηνή του μετατοπίστηκε, βορειότερα, στη θέση που βρίσκεται σήμερα. Η σημαντικότερη μετατροπή στην κατασκευή του μνημείου, έγινε τον 4ο αι. π.Χ. Το κοίλο του Ερετριακού Θεάτρου, σε αντίθεση με πολλά άλλα ελληνικά θέατρα, βρίσκεται πάνω σε τεχνητά κατασκευασμένο λόφο. Σήμερα πάνω του διακρίνονται έντεκα κερκίδες, με τα εδώλιά τους κατασκευασμένα από τοπικό πωρόλιθο, ενώ διακρίνονται οκτώ κλίμακες. Η σκηνή είχε πρόσοψη ιωνικού ρυθμού. Διαθέτει δύο χώρους παρασκηνίου και στοά, που μέσω μίας κλίμακας, την συνδέει με την ορχήστρα. Στο κέντρο της καταλήγει και η υπόγεια δίοδος που ξεκινά από την σκηνή.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ερέτριας
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ερέτριας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μουσεία του ελληνικού χώρου, στο οποίο παρουσιάζονται ευρήματα από διάφορες εποχές. Εξέχουσα θέση σ" αυτά κατέχουν τα γλυπτά του ναού του Δαφνηφόρου Απόλλωνα και ιδιαίτερα το σύμπλεγμα του Θησέα με την αμαζόνα Αντιόπη. Το Μουσείο βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με το χώρο, γεγονός που βοηθά στην καλύτερη κατανόηση του

Η Ακρόπολη της Ερέτριας
Ερείπια της αρχαίας Ερέτριας, βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την πόλη , από την παράκτια ζώνη έως και το λόφο, όπου συναντάμε την Ακρόπολη, κτίριο κατασκευασμένο τον 3ο αι. π.Χ.

Η Οικία των Ψηφιδωτών
Η «Οικία των Ψηφιδωτών» ήταν ισόγεια, κατασκευασμένη πάνω σε παλαιότερα οικοδομήματα περί το 370 π.Χ. Καταλάμβανε ένα χώρο 625 τ.μ. Η αρχιτεκτονική της αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχαίας ελληνικής κατοικίας. Περιλαμβάνει αίθριο, επίσημους και βοηθητικούς χώρους. Λόγω του ψηφιδωτού διακόσμου οι αίθουσες στην βόρεια πλευρά χαρακτηρίζονται ως οι πιό θεαματικές. Η εικονογραφική θεματολογία του ψηφιδωτού διακόσμου είναι εμπνευσμένη από την μυθολογία και τη Ιλιάδα. Η Οικία καταστράφηκε από πυρκαγιά στις αρχές του 3ου αι. π.Χ.
Ο Ναός της Ίσιδας
Το Ισείον, είναι ναός αφιερωμένος στην Ίσιδα και σε άλλες Αιγυπτιακές Θεότητες. Βρίσκεται στο νότιο τομέα της πόλης, πίσω από το μικρό λιμάνι, επιτρέποντας μας να συνδέσουμε την ύπαρξή του με την εμπορική δραστηριότητα στην Ερέτρια. Λατρεία αιγυπτιακών θεοτήτων στην Ελλάδα, έγινε κατά την ελληνιστική περίοδο. Ο ναός χρονολογείται στον 4ο αι. π.Χ.

Ο τάφος των «Ερώτων»
Πρόκειται για έναν τάφο μακεδονικού τύπου που χρονολογείται στα τέλη του 4ου αι. π.Χ., περίοδος κατά την οποία μετά την κυριαρχία των Μακεδόνων εμφανίζονται και στη νότια Ελλάδα ταφικά μνημεία αυτού του τύπου. Ανάμεσα στα άλλα ευρήματα του τάφου, που σήμερα εκτίθενται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, βρέθηκαν και πήλινα αγαλματίδια Ερώτων, στα οποία οφείλεται η σημερινή ονομασία του μνημείου. Βρίσκεται στο λόφο βορειοδυτικά της Ερέτριας και διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση.

Το Ιερό Δαφνηφόρου Απόλλωνα
Το ιερό του Δαφνηφόρου Απόλλωνα ιδρύθηκε, σύμφωνα με τα ανασκαφικά δεδομένα, γύρω στον 8ο αι. π.Χ. Καταστράφηκε πιθανόν, στη διάρκεια του Ληλαντίου πολέμου, για να ξαναχτιστεί στα μέσα του 7ου αι. π.Χ. Μοναδική, στη κατασκευή αυτού του ναού, είναι η αρμονική συνύπαρξη ιωνικών και δωρικών αρχιτεκτονικών στοιχείων. Ο δυτικός εναέτιος διάκοσμος του αναπαριστά αμαζονομαχία και συγκεκριμένα το επεισόδιο της αρπαγής της βασίλισσας των Αμαζόνων, Αντιόπης, από τον Θησέα. Τα γλυπτά αυτά φιλοξενούνται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης. Ο ναός υπέστη μία καταστροφή από τους Πέρσες το 490 π.Χ. και ανακατασκευάστηκε αργότερα. Καταστράφηκε από τους Ρωμαίους , το 198 π.Χ.

Το σπίτι του Κανάρη
Ο Κανάρης έκτισε το 1847 το σπίτι του στην Ερέτρια. Είναι ένα διώροφο νεοκλασικό οικοδόμημα στο οποίο κατοίκησε έως το 1864, τότε που έγινε για δεύτερη φορά, πρωθυπουργός και αντιβασιλιάς της χώρας. Το οικοδόμημα αυτό σώζεται μέχρι σήμερα, ανήκει σε ιδιώτη και γίνονται προσπάθειες από τον Δήμο της Ερέτριας να περιέλθει στην πολιτιστική του κληρονομιά και να αναλάβει την συντήρησή του.